Eetbare buurttuin Grote Boterbloem – Samen Velsen (aflevering 3)
Een levende, groene plek voor iedereen in de buurt, dat willen Manon Eijkelboom en Pim Lemmens graag. Lees alles over de plannen voor een eetbare buurttuin, het 3e voorbeeld van een initiatief van Samen Velsen.
“Tussen de huizen aan de Grote Boterbloem 27 en 29 in Velserbroek ligt een versteend, verlaten plein met één eenzame walnotenboom.” Zo begint de omschrijving van dit initiatief op www.Samenvelsen.nl. Samen met haar buurvrouw Jolanda droomde Manon Eijkelboom van een groene plek, waar iedereen samenkomt, waar je kunt planten, zaaien, plukken, verzorgen en elkaar ontmoeten. Pim Lemmens tekende het ontwerp en nu kunnen ze bijna beginnen.
Contact met de wijkverbinder
Hoe breng je zo’n droom tot leven? Door de flyer van Samen Velsen. Manon en Jolanda legden contact met de wijkverbinder, en begrepen dat ‘draagvlak’ heel belangrijk was. Dus gingen ze langs de deuren op een stuk of twintig adressen, bij mensen die tegen het plein aankijken en degenen die het merken als er activiteiten zouden zijn. De flyer van de gemeente hielp daarbij. En het enthousiasme was groot in de buurt.
Plan op de website
Pim – een collega van Manon – heeft ‘tuinen ontwerpen’ als hobby, en maakte een mooi ontwerp. Hij ziet mogelijkheden om de tegels opnieuw te gebruiken; je kunt erop zitten en er een terras mee maken. Na overleg (weer met de wijkverbinder) bleek dat de gemeente wel wil helpen met het lichten van de tegels. Het plan op de site zetten, was niet moeilijk, maar meer werk dan ze dachten. Vooral inschatten wat het allemaal ging kosten, was lastig. Ze kwamen uit op een bedrag van 780 euro in totaal, waar – op 18 oktober – al 705 euro van binnen is.
Toen het plan was gepubliceerd, ging Manon opnieuw langs de deuren. Samen met haar zoon Olivier haalde ze waardebonnen op. Natuurlijk schakelden ze ook hun eigen netwerken in, hun familie en vrienden. Een ander initiatief dat geld overhad, schonk hen dat.
Vitaal, groen en betrokken
Manon, Jolanda en Pim zien het helemaal voor zich: een groene plek middenin de buurt, waar iedereen op zijn/haar eigen manier gebruik van kan maken. Het terras komt aan de straatkant, zodat er geen donkere plekken ontstaan waarvan je niet kunt zien wat daar gebeurt; een ‘open ontwerp’. Kijk maar op de tekening, die dochter Madelief ervan maakte. En wie weet, als de grond wordt verbeterd, trekt de walnotenboom ook weer bij.
Inmiddels staat er al een informatiebord bij het pleintje om iedereen op de hoogte te houden van de ontwikkelingen, met een QR-code voor eventuele donaties. Straks kun je een boom of plant adopteren; daardoor betrek je mensen nog meer bij de tuin. En op het bord komen ook geplande activiteiten te staan. Manon denkt al een stapje verder: “Misschien kunnen we wel meedoen aan citizen science, waarbij burgers tellingen doen (bijen, vlinders) en zo bijdragen aan wetenschappelijk onderzoek.” Op 1 november gaan ze aan de slag.
