‘’Eindelijk’’
Voor Stormvogels was het zaterdag D-day. In Hoofddorp trof het namelijk in de nacompetitie finale A.F.C. De Amsterdammers promoveerden naar de eerste klasse toe maar promoveerden niet. De reden? Net als H.F.C. kon hun zaterdagtak niet verder de Pyramide bestijgen en dat leidde tot een logische uittocht van spelers. Maar liefst 84 tegengoals incasseerde A.F.C. in de 2e klasse en dat bood Stormvogels de kans hun ultieme doel te bereiken: 2e klasse voetbal. Maar de Amsterdammers lieten, met dank aan de K.N.V.B., hun onder 21 team aantreden om het vege lijf te redden.
Duel voor rust in evenwicht
Voor rust was het vooral aftasten, aftasten en..eh..vooral aftasten. Er gebeurde aanvallend weinig tot niets. A.F.C. combineerde op de kunstgrasmat iets frivoler maar rond de goal ontbrak het aan vernuft en overzicht. Teveel zaalvoetbalacties en daardoor te weinig doortastendheid. Hun weliswaar pijlsnelle vleugelspitsen konden weinig uitrichten en ook Stormvogels kwam aanvallend nauwelijks uit de verf. De supporters uit IJmuiden die veruit in de meerderheid waren, werden naarmate het duel vorderde toch wat stiller en stiller. Zou het dan weer…?
Stormvogels pakt na rust initiatief
Na de thee aanvankelijk weinig verandering maar Stormvogels kwam toch een vijftal keer dreigend door. ‘’ De Vogels’’ stopten nadrukkelijk meer energie in het duel. Jan Koridon zijn schot werd geblokt. Rick van Westen zijn inzet stuitte op de voet van de keeper, Dustin Mijnders zag twee kopballen vlak achter elkaar van de lijn gekopt worden en ook Brian Ezeoke zag een inzet geblokt worden maar de spits lag toch aan de basis van de enige, beslissende en dus winnende goal (!). Met nog vijf minuten op de klok kreeg Stormvogels namelijk randje strafschopgebied een vrije trap toegekend. De keeper formeerde zijn muur maar zag een van zijn verdedigers opspringen na de inzet van Brian Ezeoke. Hij was daardoor kansloos op diens inzet die net langs de goede kant van de paal belandde;1-0. ‘’ Wat ik voelde toen ik scoorde? Het licht ging uit bij mij, haha,’’ glunderde de dolblije nog wat sprakeloze matchwinner seconden na afloop.
Eindsignaal kwam als bevrijding
Natuurlijk kwam er nog wat extra tijd bij waarin Stormvogels relatief gemakkelijk stand hield tegen de milde aanvalsgolven van de ‘’youngsters’’ uit de Zuidas. Na het laatste fluitsignaal een tsunami aan emoties. Met rauwe oerkreten dansten de Stormvogels-spelers en wisselspelers om elkaar heen en ‘’hugden’’ en schreeuwden er lustig op los.
De trainers en staf dolblij en die produceerden een zucht van verlichting.’’ We keken uit naar dit moment. Na rust gingen we met meer power de aanval zoeken en ons middenveld stond beter. Hoe ik het laatste fluitsignaal beleefde? Toch wel emotioneel hoor, daar ben ik eerlijk in. Je denkt aan een verlenging en misschien wel strafschoppen en dan scoor je de winnende. Heerlijk toch? Eindelijk dan na drie jaar promotie,’’ glunderde trainer Patrick Krop, vandaag ook nog eens 12 jaar getrouwd, die in zijn speech in het volgelopen, extatische clubhuis de teamgeest binnen zijn selectie roemde.
Nerveuze middag eindigt in climax
Voorzitter Nico Stoker beleefde ook een bijzondere middag.’’ Heel erg opgelucht en blij. Die goal vijf minuten voor tijd natuurlijk bevrijdend. Je weet dat finales nooit mooi zijn. Dat bleek ook weer vanmiddag. Die laatste minuten speeltijd en extra tijd leken maar niet tot een einde te komen,’’ aldus de zichtbaar opgeluchte voorzitter die eindelijk dan met zijn vlaggenschip de stap kon maken naar de zo begeerde 2e klasse.
Als er een woord zaterdagmiddag na afloop constant in de rondte ging bij spelers, staf, bestuur en supporters was het ‘’eindelijk’’. Het heeft even geduurd maar de missie is volbracht en dat was te merken aan de sfeer in het clubhuis waar jong en oud mixten in een bijzonder aangename setting. ‘’20 jaar geleden promoveerden we hier in Hoofddorp onder Cees Bruinink naar de 1e klasse toe en vandaag liep het ook goed af. De cirkel is dus rond,’’ sloot Nico Stoker zeer tevreden en zichtbaar opgelucht af. Eindelijk dan promotie!