Zorg thuis of dicht bij huis? Nieuwe wet uit Den Haag
Donderdag 20 april ging een raadsessie over mensen die hulp, ondersteuning en zorg nodig hebben in het dagelijks leven. Die zorg is nu nog regionaal georganiseerd, maar komt naar de gemeente toe – tenminste, dat is de bedoeling van een wet uit Den Haag. De raad van Velsen wil daar eigenlijk nog wel wat meer over weten, voordat ze daar een beslissing over neemt. Er komt onder andere een werkbezoek, een webinar – een online lezing – en een tweede bespreking later dit jaar.
Begeleid wonen, beschermd wonen – er zijn allerlei termen voor. Op dit moment wonen mensen die hulp nodig hebben in het dagelijks leven vaak in instellingen, waar ze opvang en begeleiding krijgen. De bedoeling van Den Haag is dat mensen vaker thuis of zo dicht mogelijk bij huis (in de eigen wijk of gemeente) worden opgevangen en begeleid. Dan blijven ze onderdeel van de gemeenschap, en kunnen ze meer hun eigen leven leiden. Maar hoe regel je dat goed? Om hoeveel mensen gaat het, hoeveel plekken, welke zorg, wie geeft die en wie betaalt dat dan? Deze vragen kwamen in de informatieve sessie aan bod.
Hoe kijkt Frank Cornet van de Christen Unie er tegenaan? ‘Het was niet eenvoudig om al die termen in één keer te begrijpen, om een beeld te krijgen van waar het nou precies om gaat. We hebben aantallen cliënten gehoord, regelingen waar je als cliënt eerst wel en dan weer niet onder valt, heel ingewikkelde berekeningen vanuit Den Haag over de verschillende ‘soorten’ cliënten – licht verstandelijk gehandicapte mensen tot mensen die kampen met zwaar psychiatrische problemen –, en welke zorg die dan nodig hebben, over de verdeling van de subsidie over de gemeenten die meedoen, noem maar op. Dat vraagt nog wel wat nader onderzoek.’
De ouderenzorg heeft een aantal jaren geleden dezelfde ontwikkeling meegemaakt: thuis blijven wonen met meer zorg. Daar komen we toch weer een beetje van terug. Gaat dit op dezelfde manier uitpakken? Frank Cornet: ‘Dat is heel goed mogelijk. Den Haag gaat er vanuit dat het ‘sociale netwerk’ – de mensen om je heen – ook een rol heeft. Maar in een steeds individualistischer wereld is het maar de vraag of mensen bereid zijn om iets te doen voor een wat zwakkere buurman of buurvrouw. Dus ook de cliëntenraden moeten bij deze aanpak betrokken worden, om te horen waar cliënten nu echt mee geholpen zijn.’
Volgens wethouder Marianne Steijn (Zorg en Welzijn) is de wet ook een kans voor de gemeente om iets te doen voor de inwoner ‘die je met z’n allen centraal stelt’. Het onderwerp komt later dit jaar weer terug op de agenda.
Bekijk de terugblik op deze raadsessie over Wonen en Zorg hier: