Flexwoningen Santpoort-Noord, herhaling van standpunten

Inwoners voelen zich niet gehoord. Ze dragen alternatieven voor bouwlocaties aan, maar de wethouder wil vooral snél bouwen. Wat houdt inspraak dan in, vragen ze zich af. Een avond met veel hakken in het zand.

Ruim 200 mensen zijn naar het Telstar (Buko) Stadion gekomen op maandag 27 maart. Ze gaan met wethouder Sander Smeets, wethouder Wonen, van gedachten wisselen over de  locaties van te bouwen flexwoningen aan de Valkenhoeflaan en de Paramaribostraat in Santpoort-Noord. Maar ze komen die avond niet echt nader tot elkaar.

Deze twee locaties
De wethouder legt nog eens uit waarom gekozen is voor deze twee locaties: grond die eigendom is van de gemeente, omdat je daar sneller kunt bouwen dan op grond die van anderen is, dichtbij woonkernen voor een goede integratie, en de hoge woningnood waar hij als wethouder wat mee wil en moet doen.

Verdeel de pijn
In een enquête hebben 2.000 inwoners zich uitgesproken over de gekozen locaties. Zoals te verwachten viel – zeggen de aanwezigen – willen de bewoners van de Paramaribostraat dat er gebouwd wordt aan de Valkenhoeflaan, en andersom. Ongeveer 30% van de invullers zei: bouw maar op beide plekken, en verdeel het leed een beetje.

Grootste bezwaren

Het zijn er vijf:
1. verlies aan ruimte om te recreëren, te spelen en de hond uit te laten
2. verlies aan uitzicht op groen en natuur
3. vrees voor meer overlast – verkeer, parkeren, geluid en rommel
4. vermindering van de waarde van de koopwoningen
5. vragen over exploitatietermijn van 15 jaar.

Alternatieven
Er is creatief nagedacht:
1. zet twee verdiepingen op het gebouw Velserhooft
2. zet één etage bovenop de woningen aan het Burg. Weertsplantsoen (23 huizen erbij)
3. gebruik het gebouw van Noppes; dat levert ca. 10 woningen op
4. gebruik het land tegenover de Welkoop aan de Hagelingerweg.

Weinig beweging
Maar de wethouder én de projectleider aarzelen. Het belangrijkste argument is tijd. Praten met de provincie of de woningcorporatie kost tijd. Een gebouw hoger maken, is technisch lastig en misschien duur. Dat moet onderzocht worden en dat kost ook tijd. De wethouder gaat niet in op de vraag of hij niet met het college opnieuw in gesprek wil over de randvoorwaarden die zijn gesteld aan de gekozen locaties. Hij wil vooral snél bouwen. Hij is ervan overtuigd dat er plannen te maken zijn die tegemoet komen aan de wensen van de inwoners. Ze geloven hem geen moment. Hij zegt toe dat hij zal kijken naar de alternatieve locaties als ze binnen de randvoorwaarden vallen en technisch mogelijk zijn. Een schrale opbrengst van een verhitte avond.