Orionflat verandert van spookhuis in droomhuis
Een nieuw huis, een nieuwe start. Corine Goor was dik vier jaar geleden één van de laatste bewoners die definitief de deur achter zich deed in de Orionflat in het IJmuidense Zeewijk. Vorig week keerde ze terug op dezelfde plek. Die is onherkenbaar na de sloop van de flat die zij in 2017 verliet. Ze heeft een prachtig appartement in één van de drie wooncomplexen die voor de Orionflat in de plaats zijn gekomen. “Geweldig, je weet toch niet wat je ziet?”
De Orionflat in IJmuiden stond jarenlang synoniem voor de weinig creatieve naoorlogse hoogbouw in ons land. Een horizonvervuilende betonkolos. Het was er op zich goed wonen – hele generaties groeiden er op – maar na vijftig jaar was de twaalf verdiepingen tellende flat op. Betonrot en andere ongemakken leidden tot een vervroegd einde van het gevaarte. In het kader van de tweede fase van het masterplan over wonen, liet de gemeente Velsen er in 2017 de sloopkogel op los.
Het is dat zij nog wat foto’s en een oude video heeft, anders was het voor Corine Goor onmogelijk zich een voorstelling te maken van hoe zij hier jaren heeft gewoond met haar twee kinderen. “Het was op zich fijn wonen, maar op het laatst was het hier heel somber geworden. In afwachting van de sloop waren op onze galerij heel veel bewoners vertrokken. De gemeenschappelijke ruimten werden ook niet meer bijgehouden. Het was een beetje armoedig geworden”, zegt Corine.
“Zeewijk is enorm opgeknapt, iets om trots op te zijn”
De oude Orionflat is gebouwd in 1967. Met de sloop en de bouw van drie woontorentjes op deze plek (twee met in totaal 73 sociale huurwoningen, de derde met koopappartementen) is het zogeheten Masterplan van de gemeente Velsen in Zeewijk afgerond. Eerder werd in het kader van dit plan de Keetbergflat gesloopt.
“Zeewijk is de laatste jaren enorm opgeknapt”, zegt Jan Hinloopen van Woningbedrijf Velsen. “Het is echt iets om trots op te zijn”
Met andere woorden: het was een spookflat geworden. “En kijk nu eens!” Corine wordt een van de bewoners in een van de drie slanke woontorens die nu geen twaalf, maar slechts zeven etages telt. Opgetogen over de ruimte, het licht en het uitzicht (‘Kijk, je ziet Zandvoort, en aan de andere kant kun je de zee zien”), krijgen de muren een behangetje.
Viereneenhalf jaar heeft ze naar dit moment uitgekeken. Ze woonde in die tijd in een flat pal tegenover haar droomhuis-in aanbouw. “Omdat we dagelijks de werkzaamheden konden volgen, duurde het gevoelsmatig nogal lang. Maar nu het zover is zijn we alles natuurlijk vergeten. Het is niet te vergelijken met de oude flat, in geen enkel opzicht.”
Corine verliet de oude Orionflat destijds in 2017 als alleenstaande moeder. Ze keert er terug als echtgenote van Jan. “In 2019 zijn we getrouwd. Hoe leuk is het om hier een nieuwe start te maken.”
Bericht door mediapartner NH Nieuws